بیدار شدن از خواب بعد از یک شب پر از چرخش و تقلا و تحرک می‌تواند این احساس را در شما ایجاد کند که گویا اصلاً نخوابیده‌اید. تغییر وضعیت در طول شب طبیعی و مفید است: این کار باعث حفظ گردش خون و جلوگیری از بی‌حسی یا سوزن‌سوزن شدن بدن می‌شود. ما در تمام مراحل خواب به‌جز مرحله REM، زمانی که ماهیچه‌ها به‌طور موقت فلج می‌شوند، حرکت می‌کنیم. در طول خواب سبک‌تر مراحل 1 و 2، حرکات ما صرفاً باعث «تحریکات کوچکی» می‌شود که ما را به‌طور کامل بیدار نمی‌کند، بنابراین بلافاصله دوباره به خواب می‌روید.
| با اختلالات خواب بیشتر آشنا شویم. |
اگر مدام در رختخواب غلت می‌زنید و آن را به یاد می‌آورید و وقتی از خواب بیدار می‌شوید احساس آرامش نمی‌کنید، به‌احتمال‌زیاد از مرحله 3، عمیق‌ترین سطح خواب، بیدار شده‌اید. عوامل مختلفی می‌تواند عامل این وضعیت باشد، ازجمله ورزش شدید نزدیک به زمان خواب، اضطراب یا گرمای بیش‌ازحد. مشکلات سلامتی مانند آپنه خواب، سندرم پای بی‌قرار، یا درد مزمن نیز می‌تواند باعث این مشکل در زمان خواب باشد.
حرکات دوره‌ای اندام در طول خواب نشان داده شده توسط پلی سومنوگرافی.
علت دیگر می‌تواند وضعیتی به نام اختلال حرکتی دوره‌ای اندام (PLMD: Limb Movement Disorder Periodic) باشد. این اختلال باعث می‌شود دوره‌های طولانی انقباض دست و پا، که هر بار 20 تا 40 ثانیه طول می‌کشد، فرد را آزار دهد و همسرتان را در معرض خطر ضربتی غیرمنتظره قرار دهد! برخلاف سندرم پاهای بی‌قرار، اختلال حرکتی دوره‌ای اندام فقط در هنگام خواب رخ می‌دهد. دانشمندان تشخیص داده‌اند که افرادی که دارای یک ژن خاص هستند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلال حرکتی دوره‌ای اندام هستند، اگرچه به نظر می‌رسد فشارخون بالا، تحریک بیش از حد و اضطراب نیز با این اختلال مرتبط باشند.
اگر مشکوک به این بیماری هستید، به پزشک خود مراجعه کنید. کاهش استرس کلید کاهش سطح برانگیختگی و تثبیت فشارخون است. کافئین علائم اختلال حرکتی دوره‌ای اندام را بدتر می‌کند، بنابراین از مصرف تمام غذاها و نوشیدنی‌های کافئین‌دار چهار تا پنج ساعت قبل از خواب خودداری کنید.
یک فرد بالغ سالم به‌طور متوسط بدن خود را حدود 50 تا 60 بار در شب حرکت می‌دهد.
اگر میلی مقاومت‌ناپذیر به حرکت دادن پاهایتان در شب در رختخواب دارید، تنها نیستید. سندرم پاهای بی‌قرار (RLS) - یک اختلال عصبی است که خواب را مختل می‌کند - یک وضعیت شگفت‌آور شایع است.
سندرم پاهای بی‌قرار اغلب زمانی رخ می‌دهد که بدن غیرفعال است، به همین دلیل است که معمولاً در شب در رختخواب تجربه می‌شود. برخی از کارشناسان معتقدند که سندرم پاهای بی‌قرار به دلیل مشکل در بخشی از مغز است که حرکت و فعالیت ماهیچه‌ای را کنترل می‌کند، اما مطالعات هنوز این موضوع را به‌طور قطعی ثابت نکرده‌اند. تحقیقات بالینی اخیر نشان می‌دهد که سطح پایین آهن در مغز ممکن است باعث این مشکل شود. بااین‌حال، هنوز راه آسانی برای آزمایش سطوح آهن مغز وجود ندارد، بنابراین محققان هنوز تا حدودی قادر به ترسیم تصویر کاملی از این مشکل نیستند.
علائم سندرم پاهای بی‌قرار می‌تواند متفاوت و یا ترکیبی از آن‌ها باشد.
سندرم پاهای بی‌قرار می‌تواند در هر سنی رخ دهد و در 60 درصد موارد ریشه وراثتی دارد. اغلب، هیچ محرک آشکاری برای آن وجود ندارد، اگرچه برای برخی، کمبود ویتامین D، آسیب عصبی، یا آپنه خواب ممکن است با شروع آن مرتبط باشد. از هر پنج زن، یک زن در بارداری از سندرم پاهای بی‌قرار رنج می‌برد که احتمالاً به دلیل کمبود آهن و اسیدفولیک است و این وضعیت معمولاً پس از زایمان از بین می‌رود.
تحقیق در مورد درمان سندرم پاهای بی‌قرار هنوز در حال انجام است، اما مواردی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش علائم آن را امتحان کنید:
زنان دو برابر مردان احتمال ابتلا به سندرم پاهای بی‌قرار را دارند.
