سه راه رایج در مواجهه شغلی با مواد سمی عبارتند از استنشاق، بلع و جذب. سیستم تنفسی سریعترین و سرراستترین مسیر ورود را فراهم میکند که میتوان آن را به ارتباط مستقیم دستگاه تنفسی با سیستم گردش خون نسبت داد. اثرات مخرب سلامتی دستگاه تنفس در مواجهه با استنشاق مواد خطرناک میتواند بلافاصله، در کوتاهمدت یا درازمدت ظاهر شود. بلع میتواند با تماس دست به دهان (به عنوان مثال سیگار کشیدن) اتفاق بیفتد و جذب نیز از طریق پوست صورت میگیرد.
هنگام تصمیمگیری در مورد حفاظت تنفسی مناسب، نوع آلودگی هوا باید در نظر گرفته شود. ممکن است در حین کار با یکی تا تعدادی از انواع آلایندههای موجود در هوا مواجه شوید.
با تبادل گازی در ریهها بیشتر آشنا شویم |
مواد هوابرد را میتوان به دستههای عمده زیر طبقهبندی کرد:
عوامل سمی را نیز میتوان بر اساس اثرات سلامتی که ایجاد میکنند طبقهبندی کرد. این نوع مواد شیمیایی را میتوان به عنوان محرک یا خفقانآور طبقهبندی کرد. محرکها در عمل خورنده هستند و میتوانند باعث التهاب غشاهای مخاطی شوند. آنها همچنین میتوانند تغییراتی را در فرآیند تنفسی مانند افزایش مقاومت در برابر جریان هوا تحریک کنند.
محرکها به دو دسته تقسیم میشوند. اولیه و ثانویه:
مثالها: اسید کلریدریک (HCl)، دیاکسید گوگرد (SO2) و آمونیاک (NH3)
مثالها: کلر (Cl2)، برم (Br2) و ازن (O3) بر روی ناحیه فوقانی و تحتانی دستگاه تنفسی تأثیر میگذارد در حالی که دیاکسید نیتروژن (NO2)، فسژن (COCl2) و تریکلرید آرسنیک بر نواحی انتهایی دستگاه تنفسی، ریه، تأثیر میگذارد.
خفقانآورها موادی هستند که قابلیت محروم کردن بافتهای زنده را از اکسیژن دارند و به دو دسته ساده و شیمیایی طبقهبندی میشوند.
o مثالها: استیلن (C2H2)، کربن دیاکسید (CO2)، اتان (CH2)، متان (CH4)، هلیوم (He)، هیدروژن (H2) و نیتروژن (N2).
o مثالها: کربن مونوکسید (CO)، هیدروژن سیانید (HCN) و هیدروژن سولفید (H2S)
کربن مونوکسید با هموگلوبین ترکیب میشود و کربوکسی هموگلوبین (COHb) را تشکیل میدهد که در انتقال اکسیژن به بافتها و حذف CO2 از بافتها اختلال ایجاد میکند.
آلایندههای موجود در محل کار میتوانند به صورت الیاف نیز باشند. این عوامل در صورت وجود در غلظتهای بالا میتوانند باعث فیبروز یا اسکار و یا سرطان در بافت ریه شوند. این تغییرات در مدت زمان طولانی بسته به نوع فیبر رخ میدهد. نمونههایی از این عوامل عبارتند از: سیلیس، آزبست و غبار زغال سنگ.
یکی دیگر از خطرات بالقوه محل کار، حساسکنندهها هستند. این مواد باعث ایجاد واکنش آلرژیک در افراد مستعد میشوند. مواد شیمیایی به نام هیستامین در پاسخ به قرار گرفتن در معرض این مواد در بدن آزاد میشود. علائم میتواند شامل انقباض مجرای تنفسی و مشکل در تنفس باشد.
نمونههایی از عوامل حساسکننده عبارتند از: تولوئن-2 (Toluene-2)، 4-دی ایزوسیانات (4-Di-Isocyanate) و متیلن بیسفنیل ایزوسیانات (Methylene Bisphenyl Isocyanate).
در ارزیابی هر گونه مشکل حفاظت تنفسی، وجود یا کمبود اکسیژن از اهمیت بالایی برخوردار است. فضاهای محدود ممکن است دارای کمبود اکسیژن یا اتمسفر غنی از اکسیژن باشند و هرگز نباید بدون آموزش مناسب و نظارت بر کیفیت هوا از نظر اکسیژن وارد آنها شد.
جدول ارزیابی اکسیژن موجود در هوای اطراف
غلظت طبیعی اکسیژن | 20.9% |
غلظت غنی از اکسیژن | 23.0% بیشتر از |
غلظت کمبود اکسیژن | 19.5%کمتر از |
اثرات نامطلوب سلامتی | 16% |
ناهشیاری | 10 - 16% |
توقف تنفس | 6% |
حفظ سلامت دستگاه تنفس از ضروریترین کارهایی است که به مراقبت دائمی در همه شرایط زمانی و مکانی نیاز دارد. یکی از شرایطی که میتواند مخاطرات جدی برای سلامتی این ارگان حیاتی ایجاد کند شرایط ناسالم محیط کار است. ایجاد محیط کاری سالم و عاری از هرگونه مخاطرات ایمنی و بهداشتی و استفاده از تجهیزات مناسب و فرایندهای کمتر آلاینده و تهویه مناسب هوای فضاهای سربسته از جمله ضرورتهایی است که هر کارفرمایی موظف به تمهید آن میباشد. بدیهی است که در صورت عدم امکان عاریسازی محیط کار از شرایط تهدیدکننده سلامتی کارکنان و نصب علائم هشداردهنده در محیطهای آلوده، لازم است تا ضمن آموزشهای لازم به کارکنان و الزام آنها به رعایت دستورالعملهای حفاظتی توسط کارکنان در محیط کار و استفاده از تجهیزات ایمنی با تأمین وسایل حفاظت فردی و جمعی مناسب سلامتی کارکنان در محیط کار تضمین گردد.
استفاده از ماسکهای متناسب با عوامل آلاینده هوای محیط و لباس مناسب جهت پیشگیری از نفوذ گازهای آلاینده از طریق پوست و تجهیزات امدادی مناسب نظیر کپسولهای هوای سالم در محیط کار و در دسترس کارکنان حائز اهمیت ویژه است.
https://research.columbia.edu/potential-workplace-respiratory-hazards