آنفولانزای پرندگان (مرغی)، ابتلا و درمان

بیماری محدودکننده ریوی
بیماری‌های محدودکننده ریه، علل و درمان
آوریل 8, 2025
پنوموتوراکس یا فروپاشی ریه، علل و درمان
پنوموتوراکس یا فروپاشی ریه، علل و درمان
جولای 17, 2025

مقدمه

آنفولانزای پرندگان که معمولاً به آن «آنفولانزای مرغی» نیز گفته می‌شود، یک عفونت ویروسی است که در پرندگان، گاوها و برخی حیوانات دیگر شیوع پیدا می‌کند. گاهی اوقات این بیماری می‌تواند به انسان نیز منتقل شود.
ممکن است زمانی آنفولانزای پرندگان در میان پرندگان یا حیوانات شیوع گسترده بیابد و خطر انتقال به انسان را افزایش پیدا کند. از طرفی تأثیر آن بر حیوانات وحشی و اهلی می‌تواند تأمین منابع غذایی را با خطر مواجه سازد.
شایع‌ترین عامل بیماری آنفولانزای پرندگان (مرغی) در انسان، زیرگونه‌های H5 از ویروس آنفولانزای نوع A هستند. ویروس آنفولانزای پرندگان انواع مختلفی دارد که بیشتر آن‌ها انسان را آلوده نمی‌کند، اما چهار نوع مختلف از این ویروس‌ها در سال‌های اخیر موجب نگرانی شده‌اند:

  • H5N1  از سال ۱۹۹۷
  • H7N9  از سال ۲۰۱۳
  • H5N6  از سال ۲۰۱۴
  • H5N8  از سال ۲۰۱۶

اگرچه ویروس‌هایH5N1،H7N9  و H5N6 به راحتی انسان را آلوده نمی‌کنند و معمولاً از انسان به انسان منتقل نمی‌شوند، اما مواردی از ابتلا در سراسر جهان گزارش شده که منجر به چندین مورد مرگ‌ومیر شده است. در فوریه ۲۰۲۱، مشخص شد که ویروس H5N8 برای اولین بار چند نفر را در روسیه آلوده کرده است.

آنفولانزای پرندگان (مرغی)، ابتلا و درمان

زیرگونه‌های H5 از ویروس آنفولانزای نوع A شایع‌ترین عامل بیماری آنفولانزای پرندگان در انسان هستند.

انتقال آنفولانزای پرندگان به انسان

انسان می‌تواند از طریق لمس کردن پرندگان آلوده تماس با مایعات بدن حیوان آلوده مانند بزاق، شیر، قطرات تنفسی یا مدفوع پرندگان آلوده (زنده یا مرده)، ذبح یا آماده‌سازی پرندگان آلوده برای پخت‌وپز، به آنفولانزای پرندگان مبتلا شود. ممکن است ویروس از طریق ذرات گرد و غبار آلوده استنشاق شود یا از راه چشم، بینی یا دهان وارد بدن گردد.

بازارهایی که در آن‌ها پرندگان زنده فروخته می‌شوند نیز می‌توانند منبع انتقال بیماری باشند. اگر به کشوری سفر می‌کنید که در آن شیوع آنفولانزای پرندگان گزارش شده، از رفتن به این بازارها خودداری کنید.

نکته مهم: آنفولانزای پرندگان از طریق مصرف مرغ یا تخم‌مرغ کاملاً پخته یا شیر پاستوریزه منتقل نمی‌شود. گله‌هایی که به ویروس آلوده هستند باید از چرخه مصرف انسانی حذف می‌شوند.

آنفولانزای پرندگان (مرغی)، ابتلا و درمان

انواع ویروس آنفولانزای پرندگان (مانند H5N1 H7N9، H5N6) از راه‌های مختلفی بین حیوانات و از حیوانات به انسان پخش می‌شوند.

راه‌های پیشگیری از آنفولانزای پرندگان

برای کاهش خطر ابتلا:

  • هنگام کار با پرندگان، دام‌ها یا حیوانات وحشی از دستکش، ماسک، و عینک محافظ استفاده کنید.
  • پس از تماس با حیوانات یا محیط‌های مربوط به آنها دست‌ها را به‌خوبی بشویید.
  • از کار با حیوانات مریض یا مشکوک به آنفولانزا خودداری کنید.
  • کفش‌های بیرون را در خانه نپوشید تا از انتقال آلودگی جلوگیری شود.
  • از نوشیدن شیر غیر پاستوریزه بپرهیزید.
  • واکسن آنفولانزای فصلی بزنید؛ این واکسن شما را از آنفولانزای پرندگان محافظت نمی‌کند، اما احتمال ابتلای همزمان به دو نوع آنفولانزا را کاهش می‌دهد.

اگر به کشوری سفر می‌کنید که در آن شیوع آنفولانزای پرندگان گزارش شده است، باید:

  • دستان خود را مرتب با آب گرم و صابون بشویید، مخصوصاً قبل و بعد از آماده‌سازی غذا، به‌ویژه گوشت خام
  • برای گوشت خام و پخته از وسایل آشپزی جداگانه استفاده کنید
  • مطمئن شوید که گوشت کاملاً پخته شده و بخار از آن بلند می‌شود
  • از تماس با پرندگان زنده و طیور خودداری کنید

کارهایی که نباید انجام دهید:

  • به مدفوع پرندگان یا پرندگان بیمار یا مرده نزدیک نشوید یا آن‌ها را لمس نکنید
  • به بازارهای حیوانات زنده یا مرغداری‌ها نروید
  • پرندگان زنده یا پر، مرغ و طیور را به کشور خود نبرید
  • گوشت نیم‌پز یا خام مرغ یا اردک نخورید
  • از خوردن تخم‌مرغ خام خودداری کنید

علائم آنفولانزای پرندگان در انسان

علائم اصلی بیماری می‌توانند به‌سرعت ظاهر شوند و شامل موارد زیر هستند:

  • تب بسیار بالا یا احساس گرما یا لرز
  • درد عضلانی
  • خستگی
  • سردرد
  • گلودرد
  • سرفه یا تنگی نفس

علائم اولیه دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • اسهال
  • تهوع
  • درد شکم
  • درد قفسه سینه
  • خونریزی از بینی و لثه
  • ورم یا قرمزی چشم (التهاب ملتحمه)

علائم معمولاً ۳ تا ۵ روز پس از تماس با ویروس ظاهر می‌شوند و می‌توانند خفیف یا شدید باشند. ممکن است در عرض چند روز از بروز علائم عوارض شدیدی مانند ذات‌الریه (پنومونی) و نارسایی حاد تنفسی ایجاد شود.

 

آنفولانزای پرندگان (مرغی)، ابتلا و درمان

علائم آنفولانزای پرندگان گاهی خفیف هستند، اما در برخی از افراد عوارض شدید تنفسی مشاهده می‌شود.

عوارض احتمالی آنفولانزای پرندگان

این ویروس می‌تواند دستگاه تنفسی فوقانی و ریه‌ها را آلوده کند و گاهی به سایر نقاط بدن مانند مغز نیز گسترش یابد. عوارض مشاهده شده در این بیماری عبارتند از:

  • ذات‌الریه
  • نارسایی تنفسی حاد
  • عفونت‌های باکتریایی
  • سپسیس (عفونت خون)
  • تورم مغز مانند مننگوانسفالیت
  • نارسایی تنفسی

تشخیص

تشخیص با استفاده از نمونه‌گیری از مایعات گلو، بینی یا چشم (برای تشخیص التهاب چشم) بیمار انجام می‌شود. آزمایش اولیه تنها وجود آنفولانزای نوع A را نشان می‌دهد، و برای تشخیص دقیق‌تر باید نمونه به آزمایشگاه تخصصی ارسال شود.

درمان آنفولانزای پرندگان

اگر احتمال داده شود که علائم آنفولانزای پرندگان را دارید، ممکن است توصیه شود در خانه بمانید یا در بیمارستان بستری و به‌صورت ایزوله (جدا از دیگر بیماران) تحت مراقبت قرار بگیرید.

داروهای ضدویروسی

اگر بیماری زود تشخیص داده شود، می‌توان با داروهای ضدویروس آن را درمان کرد، از جمله:

  • اُسلتا‌می‌ویر (Tamiflu)
  • زانا‌می‌ویر (Relenza)
  • پرامی‌ویر (Rapivab)

 

نقش داروهای ضدویروسی

داروهای ضدویروسی می‌توانند:

  • شدت بیماری را کاهش دهند
  • از بروز عوارض جلوگیری کنند
  • شانس زنده‌ ماندن را افزایش دهند

همچنین گاهی این داروها به افرادی داده می‌شود که:

  • تماس نزدیک با پرندگان آلوده داشته‌اند
  • یا با افراد مبتلا، مانند اعضای خانواده یا کارکنان مراقبت‌های بهداشتی، در تماس بوده‌اند

این اقدامات با هدف پیشگیری از ابتلا در افرادی انجام می‌شود که در معرض خطر هستند.

 

سؤالات رایج

آیا آنفولانزای پرندگان مسری است؟

این بیماری بسیار به ندرت از انسان به انسان منتقل می‌شود. با این حال، موارد محدودی از انتقال بین انسان‌ها گزارش شده‌اند (خارج از ایالات متحده). در اکثر موارد، آلودگی انسان از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده رخ داده است.

آیا واکسنی برای آنفولانزای پرندگان وجود دارد؟

واکسنی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد و واکسن آنفولانزای فصلی نیز در برابر آنفولانزای پرندگان مؤثر نیست.

اگر آنفولانزای پرندگان بگیرم، چه چیزی در انتظارم خواهد بود؟

برخی افراد مبتلا به آنفولانزای پرندگان فقط علائم خفیف دارند یا حتی ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند. اما اگر بیماری شما شدید باشد، لازم است در بیمارستان بستری شوید تا تیم پزشکی بتواند علائم شما را تحت نظر بگیرد و عوارض احتمالی را به‌موقع درمان کند.

نرخ مرگ‌ومیر آنفولانزای پرندگان چقدر است؟

به‌طور کلی، نرخ مرگ‌ومیر آنفولانزای پرندگان در انسان بالاست — به‌صورت تاریخی، تقریباً نیمی از افرادی که به‌طور قطعی به این بیماری مبتلا شده‌اند، جان خود را از دست داده‌اند. البته بیشتر موارد اخیر در ایالات متحده خفیف بوده‌اند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر در گروه پرخطر ابتلا به آنفولانزای پرندگان هستید و در صورتی که فکر می‌کنید در معرض ویروس قرار گرفته‌اید، حتماً با یک پزشک مشورت نمایید.

چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کنم؟

اگر علائم بیماری شدید دارید، فوراً به نزدیک‌ترین اورژانس مراجعه کنید. این علائم شامل موارد زیر است:

  • دشواری در تنفس
  • تب بالای ۴۰ درجه سانتی‌گراد
  • گیجی یا تغییر در سطح هوشیاری
  • ضعف شدید یا ناتوانی در بیدار شدن
  • سردرد شدید

آیا در حال حاضر آنفولانزای پرندگان یک مشکل محسوب می‌شود؟

بله. آنفولانزای پرندگان در پرندگان، گاوها و پستانداران دیگر شیوع دارد و گاهی از حیوانات به انسان منتقل می‌شود. این موضوع سلامت حیات‌ وحش، امنیت غذایی و سلامت انسان‌ها را تهدید می‌کند.

آیا آنفولانزای پرندگان می‌تواند منجر به یک پاندمی (همه‌گیری جهانی) شود؟

بله، این امکان وجود دارد. اگر نوعی از ویروس جهش ژنتیکی پیدا کند و این جهش توانایی انتقال بین انسان‌ها را افزایش دهد، می‌تواند تهدیدی برای ایجاد یک پاندمی باشد.

گاوها چطور به آنفولانزای پرندگان مبتلا می‌شوند؟

گاوها و سایر حیوانات نیز مانند انسان‌ها از طریق تنفس هوای آلوده به ذرات ویروسی (مثلاً گرد و غبار آلوده در محل نگهداری حیوانات) یا تماس مستقیم با مایعات بدن حیوانات آلوده به این ویروس مبتلا می‌شوند.

 

توصیه‌هایی برای محافظت از صاحبان و کارگران مراکز پرورش طیور و دام

کارفرمایان باید اقداماتی را برای کاهش تماس کارگران با ویروس‌های جدید آنفولانزای A، مانند ویروس H5N1، از طریق حیوانات بیمار یا محیط‌های آلوده انجام دهند.

کارگران ممکن است در شرایطی مانند کار با حیوانات بیمار یا مشکوک به آلودگی با این ویروس‌ها، یا کار با موادی مانند شیر خام که ممکن است آلوده باشند، در معرض خطر قرار گیرند.

نمونه‌هایی از افرادی که ممکن است در معرض خطر باشند:

  • کشاورزان و کارگران دامداری، پرورش طیور و سایر دام‌ها
  • دامپزشکان و کارکنان دامپزشکی
  • کادر بهداشت و سلامت دام
  • کادر بهداشت و سلامت عمومی
  • کارکنان آزمایشگاه‌های لبنی
  • کارگران فرآوری مواد غذایی که با شیر خام یا سایر مواد تأییدشده یا مشکوک به آلودگی کار می‌کنند
  • کارگران کشتارگاه‌ها و کارگران مراکزی که وظایف خاصی را گاوداری‌های شیری انجام می‌دهند از جمله:
  1. تخلیه و جابجایی گاوهای شیرده زنده برای ذبح، شامل کار در محوطه‌های نگهداری و بازرسی پیش از ذبح
  2. مراحل پس از ذبح شامل بازرسی لاشه، جابجایی و انتقال احشاء
  3. جدا کردن و انتقال اعضای بدن گاوهای شیرده ذبح شده یا مرده برای پردازش یا بازیافت

برای محافظت از کارگرانی که ممکن است در معرض خطر قرار گیرند، کارفرمایان باید موارد زیر را انجام دهند:

  • به‌روزرسانی یا تدوین یک برنامه سلامت و ایمنی شغلی در محل کار
  • انجام ارزیابی خطر متناسب با محل و وظایف شغلی برای شناسایی منابع احتمالی تماس
  • استفاده از سلسله‌مراتب کنترل خطر برای شناسایی و اجرای راهکارهایی جهت کاهش یا حذف خطر، از جمله تماس با ویروس

منبع

https://www.cdc.gov/bird-flu/prevention/hpai-interim

https://www.nhs.uk/conditions/bird-flu

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/22401-bird-flu

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

درخواست مشاوره