مایتها (mite) یا هیرهها (هیره واژهای فارسی است.) موجوداتی میکروسکوپی از شاخه بندپایان و ردهٔ عنکبوتیان هستند. هیرهها به همراه کنهها به زیرردهٔ کنهها تعلق دارند. مایتها از پرگونهترین و موفقترین بیمهرگان کره زمین هستند. مایتها آفات میکروسکوپی و بندپایانی هستند که از رایجترین محرکهای -یا آلرژنها- موجود در محل زندگی ما هستند و میتوانند واکنشهای آلرژیک و آسم را در بسیاری از افراد ایجاد کنند. تشخیص مایتها به دلیل اندازه کوچک آنها دشوار است. این بندپایان میکروسکوپی تنها 1/4 تا 1/3 میلیمتر طول دارند. شما فقط میتوانید آنها را زیر یک میکروسکوپ مشاهده کنید، و حتی در آن صورت، آنها فقط شبیه موجودات کوچک شبیه عنکبوت سفید هستند. صدها هزار مایت میتوانند در تختخواب، تشک، مبلمان روکشدار، فرش یا پردهی خانه شما زندگی کنند.
مایتها نر به ندرت میتوانند بیش از یک ماه زندگی کنند، در حالی که مایتهای ماده میتوانند تا 90 روز زندگی کنند. دلیل اینکه مایتها در خانههای مردم بسیار شایع هستند این است که از سلولهای مرده پوست انسان موجود در محیط تغذیه میکنند. به طور متوسط، یک نفر ممکن است 1.5 گرم سلولهای مرده پوست را دفع کند، که میتواند تا یک میلیون مایتها را در یک زمان تغذیه کند.
مایتها خانههای خود را در مکانهایی که احتمال تجمع سلولهای مرده پوست وجود دارد مانند ملافه، مبلمان و فرش، ایجاد میکنند. فرشها و حیوانات شکم نیز خانههای خوبی برای مایتها هستند. مایتها انگل نیستند. آنها بدن ما را گاز نمیگیرند، نیش نمیزنند یا وارد بدن نمیشوند. آلرژن مضری که آنها ایجاد میکنند از مدفوع و قطعات بدن آنها ناشی میشود. مایتها تقریباً همه جا هستند.
در حالی که میتوانید مایتها را در سراسر جهان پیدا کنید، این موجودات تمایل به آب و هوای گرم و مرطوب دارند. از آنجا که آنها میتوانند خود را در الیاف پارچه فرو کنند، میتوانند هنگام حرکت یا تعطیلات یا سفر کاری نیز با شما سفر کنند.
مایتها خود حساسیتزا هستند، به این معنی که میتوانند حساسیت ایجاد کنند. آنها همچنین پوست و مواد مدفوع را پشت سر میگذارند که ممکن است باعث ایجاد حساسیت شود.
با آسم بیشتر آشنا شویم! |
ساسها بزرگتر از مایتها هستند و با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند. گاهی اوقات آنها با مایتها اشتباه گرفته میشوند زیرا در ملافه، فرش و پرده زندگی میکنند و مانند مایتها، آنها همچنین میتوانند واکنشهای آلرژیک ایجاد کنند. تفاوت اصلی این است که ساسها به معنای واقعی کلمه انسانها را گاز میگیرند و از خون آنها تغذیه میکنند. مایتها میتوانند پوست شما را تحریک کنند، اما شما را گاز نمیگیرند.
مایتها چگونه بر سلامت تأثیر میگذارند؟
مایتها یکی از محرکهای اصلی برای افراد مبتلا به آلرژی و آسم هستند. واکنشهای آلرژیک به مایتها شایع هستند و معمولاً در اثر استنشاق پوست مایتها و مواد مدفوع ایجاد میشوند. در حالی که ممکن است حشرات دیگری که با آنها برخورد میکنید گاز بگیرند، اما مایتها در واقع پوست شما را گاز نمیگیرند. با این حال، واکنش آلرژیک به این موجودات مزاحم ممکن است باعث بثورات پوستی شود که اغلب قرمز و خارشدار هستند.
قرار گرفتن مداوم در معرض مایتها در خانه میتواند به طور چشمگیری بر سلامت افراد مبتلا به آسم هستند و کسانی که به آن حساسیت دارند، تأثیر بگذارد. بسته به شدت حساسیت به مایت، این بیماری ممکن است باعث آسم نیز شود. این مواد حساسیتزا باعث ایجاد واکنش سیستم ایمنی میشوند که به آن رینیت آلرژیک میگویند. حساسیت به مایتها میتواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. مورد خفیف ممکن است گاهی باعث آبریزش بینی، آبریزش چشم و عطسه شود. در موارد شدید، این بیماری مداوم یا مزمن است و منجر به عطسه مداوم، سرفه، احتقان، احساس فشار بر صورت یا حمله شدید آسمی میشود. افراد مبتلا به آسم که به مایتها حساس هستند با افزایش خطر حملات آسمی مواجه هستند.
اگر به مایتها حساسیت دارید، ممکن است علائم را در طول سال تجربه کنید. همچنین ممکن است متوجه شوید که علائم شما در ماههای گرم و مرطوب تابستان به اوج خود میرسد. علائم رایج حساسیت به مایتها عبارتند از:
علائم شما ممکن است در شب هنگام دراز کشیدن بدتر شوند. هرچه بیشتر در خانه بمانید، بیشتر مستعد عوارض مایت خواهید بود.
مایتها از کجا میآیند؟
مایتها به طور طبیعی در اطراف ما زندگی میکنند و تقریباً در همه خانهها ظاهر میشوند. رطوبت مهمترین عامل در تعیین میزان غلظت مایتها در خانه است. مایتها مانند ما آب نمینوشند. آنها رطوبت هوا را جذب میکنند. در مناطق با رطوبت کم، مانند بیابانها، مایتها نمیتوانند زنده بمانند.
افراد مبتلا به آلرژی به مایتها یا مبتلا به آسم ناشی از حساسیت به مایت باید تا حد ممکن جمعیت آنها را در خانه خود کاهش دهند. خانههای قدیمی، خانههایی که در مناطق دارای آب و هوای مرطوب واقع شدهاند، اماکن مسکونی کم درآمد و خانههایی که بوی کپک یا کپک در آنها وجود دارد، دارای غلظت بالایی از مایتها هستند.
مواد حساسیتزا گرد و غبار، بر خلاف آلرژنهای حیوان خانگی، معمولاً در هوا باقی نمیمانند. آنها به ذرات بسیار سنگین چسبیدهاند که نمیتوانند به مدت طولانی در هوا بمانند. مواد حساسیتزا گرد و غبار در عرض چند دقیقه در گرد و غبار یا پارچههایی مانند بالش، ملافه یا مبلمان روکش دار قرار میگیرند که به عنوان لانه عمل میکنند. بیشتر قرار گرفتن در معرض مواد حساسیتزا گرد و غبار هنگام خواب و هنگامی که گرد و غبار هنگام خوابیدن یا سایر حرکات مختل میشود رخ میدهد.
بهترین راه درمان آلرژی، خلاص شدن از شر عامل اصلی است. بسته به شدت علائم، ممکن است نیاز به تسکین فوری داشته باشید. در مورد گزینههای درمانی زیر برای حساسیت به مایتها با پزشک خود مشورت کنید:
آلرژی و نشانههای آن چه هستند؟ |
به سختی میتوان مایتها را از بین برد، اما حذف آنها تا حد ممکن از خانه میتواند از واکنشهای آلرژیک جلوگیری کند. میتوانید برای کاهش یا از بین بردن مایتها در خانه اقدام کنید.
بهترین راه برای از بین بردن مایتها، هدف قرار دادن مناطقی است که تمایل به زندگی و رشد دارند. این شامل:
جاروبرقی مکرر، پاک کردن مرطوب، گردگیری و شستشو همه میتواند مایتها را درمان کند. شما نیازی به محصولات تخصصی ندارید. فقط باید ملافهها را با آب داغ بشویید و از پارچههای مرطوب استفاده کنید که هنگام تمیز کردن، گرد و غبار را به درستی پاک کنند.
پیشگیری کلید اصلی برای جلوگیری از آلرژی، از جمله مایتها است. ممکن است جلوگیری از آنها کاملاً چالش برانگیز باشد، اما میتوانید اقدامات زیر را برای کنترل جمعیت مایتها در خانه خود انجام دهید:
توجه به این نکته ضروری است که سموم حشرات، شپشکهای گرد و غبار را از بین نمیبرند.
اگرچه مایتها انسان را گاز نمیگیرند، اما وجود گسترده آنها در خانه میتواند منجر به علائم آلرژی ناراحتکننده از جمله بثورات پوستی شود. مایتها در بیشتر خانهها شایع هستند، بنابراین نظافت منظم و سایر اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از تعداد زیاد آنها و در عین حال کاهش آلرژی شما کلیدی است. اگر علیرغم پیشگیری از مایت همچنان آلرژی دارید، برای کمک به متخصص آلرژی مراجعه کنید.
منبع
https://www.lung.org/clean-air/at-home/indoor-air-pollutants/dust-mites