مقدمه

آسم آلرژیک شایع‌ترین شکل آسم است. بسیاری از علائم آسم آلرژیک و غیر آلرژیک یکسان است. با این حال، استنشاق آلرژن‌های محیطی باعث ایجاد آسم آلرژیک می‌شود.

آسم یک اختلال تنفسی است که در آن مجاری تنفسی فرد ملتهب می‌شود و باعث بروز دوره‌های مکرر مشکل تنفسی می‌شود که به آن حملات آسم یا تشدید می‌گویند

آلرژن‌های محیطی ممکن است باعث شوند که فرد در هر جایی از دستگاه تنفسی واکنش آلرژیک داشته باشد. هنگامی که آلرژن‌ها باعث ایجاد علائم آسم می‌شوند، پزشکان از آن به عنوان آسم آلرژیک یاد می‌کنند. این وضعیت حدود 60 درصد از افراد مبتلا به آسم را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

این مطلب به رابطه بین آسم و آلرژی، این موضوع که آلرژی‌ها یا آلرژن‌ها می‌توانند باعث آسم شوند، تفاوت‌ها و شباهت‌های بین حملات آسم آلرژیک و غیر آلرژیک و درمان‌های هر کدام می‌پردازد.

ما همچنین به سایر محرک‌ها و علل آسم، نحوه مدیریت آلرژی، تشخیص آسم آلرژیک، پیشگیری و چشم‌انداز سلامتی افراد مبتلا به این بیماری نگاه می‌کنیم.

آسم آلرژیک

یک فرد مبتلا به آسم آلرژیک ممکن است پس از تنفس یک آلرژن مانند گرد و غبار یا گرده گیاهان در محیط، علائمی را تجربه کند. سیستم ایمنی آنها به اشتباه آلرژن‌ها را مضر تشخیص می‌دهد. یک واکنش پیچیده به این محرک‌ها در بدن می‌تواند باعث التهاب و تورم راه‌های هوایی شود که بر توانایی فرد برای تنفس تأثیر می‌گذارد و منجر به علائم آسم می‌شود.

علائم

شایع‌ترین علائم آسم عبارتند از:

• سرفه، به خصوص در شب، در حین ورزش، یا هنگام خندیدن
• مشکل در تنفس
• تنگی قفسه سینه
• تنگی نفس
• خس‌خس سینه

این علائم ممکن است شدیدتر شوند اگر فرد در معرض یک محرک مانند یک آلرژن قرار گیرد. یک حمله شدید می‌تواند باعث تورم قابل توجه راه‌های هوایی شود که به طور جدی بر تنفس تأثیر می‌گذارد. در این صورت فرد نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.

محرک‌های آسم آلرژیک در مقابل آسم غیر آلرژیک

اگرچه علائم آسم آلرژیک و سایر انواع آسم اغلب یکسان است، اما علل آن متفاوت است. محرک‌های آسم آلرژیک از فردی به فرد دیگر متفاوت است. برخی از آلرژن‌ها ممکن است در برخی افراد نسبت به سایرین واکنش‌های شدیدتری ایجاد کنند.

تحریک‌کننده‌های آسم آلرژیک

آلرژن‌های رایجی که باعث علائم آسم آلرژیک می‌شوند عبارتند از:

• گرده گیاهان، از جمله علف‌های هرز، درختان، شکوفه‌ها و گل‌ها
• شوره حیوانات خانگی مانند سگ و گربه و پرندگان
• هاگ‌های کپک
• مایت یا موجودات ریز ذره‌بینی اطراف ما
• غبار
• سوسک‌ها، از جمله اعضای بدن، مدفوع، و بزاق آنها

تحریک‌کننده‌های آسم غیر آلرژیک

حمله آسم ناشی از آسم غیر آلرژیک به روش‌های بسیار مشابه حمله آسم آلرژیک ظاهر می‌شود. همان‌طور که از نام آن پیداست، عواملی غیر از آلرژن‌ها باعث ایجاد آسم غیر آلرژیک می‌شوند. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• عفونت‌های تنفسی ویروسی
• ورزش
• محرک‌های موجود در هوا
• فشار عصبی یا استرس
• داروها و برخی افزودنی‌های غذایی
• شرایط آب و هوایی

اگرچه علائم آسم آلرژیک و سایر انواع آسم اغلب یکسان است، اما علل آن متفاوت است

آیا پزشکان آلرژی و آسم را به شکل متفاوتی درمان می‌کنند؟

پزشکان ممکن است درمان‌های مختلفی را به طور خاص برای آسم یا آلرژی تجویز کنند. همچنین درمان‌هایی برای آسم و آلرژی‌های محیطی وجود دارد که همپوشانی دارند.

درمان‌های آسم

درمان‌های آسم عبارتند از:

• گشادکننده‌های برونش کوتاه اثر (short-acting Bronchodilators)، که راه‌های هوایی را به سرعت باز می‌کنند و بلافاصله تنفس فرد را بهبود می‌بخشند.
• گشادکننده‌های برونش طولانی‌اثر (long-acting Bronchodilators)، که راه‌های هوایی را برای مدت طولانی‌تری نسبت به داروهای استنشاقی کوتاه اثر باز نگه می‌دارند.
• کورتیکواستروئیدهای (Corticosteroids) استنشاقی، که التهاب راه‌های هوایی را کاهش می‌دهند.
• داروهای بیولوژیک، نوع جدیدی از داروهای تزریقی که سیستم ایمنی را هدف قرار می‌دهد و آن را اصلاح می‌کند.

برخی از انواع داروهای مورد استفاده برای درمان آسم آستنشاقی هستند

درمان‌های آلرژی

داروها آلرژی فرد را درمان نمی‌کنند، اما می‌توانند به او در مدیریت علائم واکنش آلرژیک که می‌تواند کل دستگاه تنفسی را تحت تاثیر قرار دهد، کمک کند. درمان آلرژی معمولاً از طریق بینی است. فرد باید قبل از استفاده از دارو برای درمان آلرژی‌های محیطی با پزشک مشورت کند، حتی اگر داروی بدون نسخه در دسترس باشد. برخی از این داروها عبارتند از:

آنتی‌هیستامین‌ها

این داروها عملکرد هیستامین شیمیایی را که سیستم ایمنی در طی یک واکنش آلرژیک آزاد می‌کند، را محدود می‌کند. نمونه‌هایی از آنتی‌هیستامین‌ها عبارتند از:

• لوراتادین
• فکسوفنادین
• لووستریزین
• ستیریزین

ایمونوتراپی

در طول ایمونوتراپی، پزشکان فرد را در معرض مقادیر کمی از یک آلرژن از طریق قرص یا تزریق‌ قرار می‌دهند. آنها به تدریج مقدار آلرژن را افزایش می‌دهند، که می‌تواند حساسیت فرد را نسبت به آن آلرژن کاهش دهد و احتمال حمله سیستم ایمنی بدن او را کاهش دهد.

داروهای ضد‌احتقان

این دسته از داروها انسداد بینی را تسکین می‌دهند و می‌توانند به راحتی تنفس کمک کنند. فرد اغلب آنها را به عنوان اسپری بینی استنشاق می‌کند.

همچنین ممکن است افراد کار با مراجعه به یک متخصص آلرژی تشخیص دهند کدام آلرژن‌ها باعث آلرژی بینی و آسم آنها می‌شود. متخصص آلرژی می‌تواند برنامه‌ای برای کمک به فرد در مدیریت علائم خود و آلرژن‌هایی که بر آنها تأثیر می‌گذارد، بدهد.

درمان‌های همپوشانی

اصلاح‌کننده‌های لوکوترین (Leukotriene Modifiers) و کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که تورم و التهاب راه‌های هوایی را برای افراد مبتلا به آلرژی یا آسم کاهش می‌دهند.

تشخیص

پزشک تشخیص خود را با پرسش از فرد در مورد علائمی که تجربه می‌کند و هر چیزی که بر شدت آن تأثیر می‌گذارد، شروع می‌کند. سپس آنها معمولاً آزمایش‌های عملکرد تنفسی را برای تعیین تأثیر آسم بر راه‌های هوایی فرد انجام می‌دهند. اینها ممکن است شامل آزمایش اکسید نیتروژن بازدمی باشد تا با اندازه‌گیری سطوح اکسید نیتروژن در مجاری هوایی، میزان التهاب ریه را تعیین کند.

آنها همچنین ممکن است از اسپیرومتری استفاده شود، که شامل دمیدن بیمار به یک حسگر برای اندازه‌گیری هوایی است که ریه‌ها می‌توانند در خود نگه دارند و سرعت دم و بازدم آن‌ها را اندازه‌گیری کند.

یک متخصص آلرژی همچنین ممکن است آزمایش پوستی را برای شناسایی واکنش‌ها به آلرژن‌های خاص، با استفاده از یک پوسته پلاستیکی حاوی مقدار کمی از یک آلرژن انجام دهد.

چگونه پزشکان تشخیص می‌دهند که فرد مبتلا به آسم آلرژیک است؟

قطعی‌ترین علامت آسم آلرژیک که می‌تواند به پزشک در تشخیص این بیماری کمک کند این است که فرد پس از قرار گرفتن در معرض یک آلرژن علائم آسم را تجربه کند. اگر عواملی غیر از آلرژن‌ها، مانند ورزش یا عفونت های تنفسی، علائم فرد را تحریک کند، ممکن است نوع متفاوتی از آسم داشته باشد.

پیشگیری

فرد مبتلا به آسم آلرژیک باید از هر گونه محرک شناخته شده برای کمک به کنترل این بیماری اجتناب کند. این کار ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اجتناب از حیوانات خانگی که شوره آنها باعث واکنش‌های آلرژیک می‌شود.
• با پاک کردن منظم گرد و غبار خانه با پارچه‌های مرطوب و شستن مرتب لباس‌ها و سایر وسایل نرم مثل اسبا‌ب‌بازی‌های پارچه‌ای و کرکی کودکان، گرد و غبار را به حداقل برسانید.
• استفاده از روکش‌های ضد حساسیت روی تشک‌ها و بالش‌ها برای کمک به جلوگیری از گرد و غبار از رختخواب.
• خانه را مرتباً جاروبرقی بکشید تا از شر مایت‌های گرد و غبار و سوسک خلاص شوید.
• درمان هر گونه منبع کپک در خانه از جمله جلوگیری از نشت لوله‌های آب یا وجود نم در دیوارها و کف خانه.
• شستن ملافه‌ها به طور مرتب در دمای بالای برای حذف مایت و سایر مواردی که ممکن است باعث واکنش آلرژیک شوند.

چشم‌انداز بیماری

آسم می‌تواند یک بیماری طولانی مدت باشد، اگرچه افراد ممکن است علائم آسم را با درمان کنترل و در برخی موارد معکوس کنند. در برخی از افراد مبتلا به آسم طولانی مدت، راه‌های هوایی ممکن است به طور دائم باریک شوند و باعث مشکلات مداوم تنفس راحت شوند.

یک فرد ممکن است برای هر شرایطی که همراه با آسم آلرژیک دارد به درمان اضافی نیاز داشته باشد، مانند:

• اگزما
• حساسیت غذایی
• بیماری بازگشت اسید معده به مری (ریفلاکس معده به مری)

فرد مبتلا به آسم باید همیشه به دستگاه تنفسی دسترسی داشته باشد و در صورت تجربه حمله آسمی که بلافاصله به درمان خانگی پاسخ نمی‌دهد، به دنبال مراقبت‌های پزشکی اورژانسی باشد.

خلاصه

واکنش به مواد آلرژی‌زا در سیستم ایمنی بدن ممکن است باعث علائم آسم شود. آسم غیر آلرژیک علائم مشابهی را ایجاد می‌کند که توسط عوامل دیگری مانند ورزش، استرس یا شرایط آب و هوایی شدید ایجاد می‌شود.

پزشک می‌تواند با آزمایش سیستم تنفسی فرد و انجام آزمایش‌های آلرژی، مانند تست پوستی، بیماری را تشخیص دهد. آلرژن‌های رایجی که علائم آسم را تحریک می‌کنند، مایت گرد و غبار، شوره حیوانات خانگی گرده گیاهان، سوسک و کپک هستند. یک فرد ممکن است با اجتناب از آلرژن‌هایی که باعث آسم می‌شوند از حملات آن جلوگیری کند. درمان آلرژی و آسم ناشی از آن می‌تواند به کاهش شدت حملات کمک کند. این درمان‌ها شامل داروهایی مانند داروهای استنشاقی، آنتی‌هیستامین‌ها، کورتیکواستروئیدها و داروهای بیولوژیک است.

منبع

Last medically reviewed on May 29, 2022

https://www.medicalnewstoday.com/articles/asthma-and-allergy